NIEUWS- Ei ADVERTENTIE-BLAD, 28 Julij 1849. N0. 50. 5SgSSSK««5 KALEIMSKOOP. ÏWOllE, DEVENTER Dit blad verschijnt geregeld alle Zaturdagen. De prijs ran het abonnement is voor Zwolle, Deventer, Zutphen en Apeldoorn 7o cent in de drie maanden- overal elders franco per post87i/jcent. Alle post kantoren uemen bestellingen aan. De prijs der Advertenliön is van één tot vijf regelp 50 cent, en 10 cent voor elkeu meerderen regel, be halve 55eentzegelregt bij iedere plaatsing. ZUTPHEN, APELDOORN. De AdvertentiSn moeten vóór Vrijdag middag vier uur ter Drukkerij te Deventer zijn ingezonden. Alle toezendingen voor dit blad bestemd moeten franco geschiedenhetzij door bemiddeling der Post kantoren, of te Zwolle bij W. E. J. Tjeenk Willink; DeventerA. Tek Gunne; ZutphenJ. H. Mellink; ApeldoornB. Gunning. Met de meeste belangstelling hebben wij dezer dagen zen de Hisfoire de la revolution de 1848 par A. de Lamartine. Wij leeren er die gewigtige gebeurtenis meer van nabij door kennen, en vinden er menige nuttige les en wenk in, die ook voor ons land en onze omstandigheden van volkomene toepassing is. Vooral ook leeren wij den schrijver er als mensch en Christen door hoogachten. Hoezeer, ook ten on zent, verguisd door dwergen die hem niet begrijpen konden of wilden, zien wij in hem den man, die met warme liefde voor het volk bezield is, die de aristocratische aanmatigingen der regering haat en tegenstaat en, zonder in de socialistische en communistische overdrijvingen te vallenslechts de we zenlijke democratie (volksbelang) wil, hetzij onder -eene ko ninklijke regering of onder eene republiekde vorm is hem onverschillig. Wij gelooven dat zijne gevoelens bij het ge- matigdste, verlichtste en onpartijdigste gedeelte onzer natie weerklank zullen vindenen zouden het een geluk achten zoo mannen van invloed even onbewinpeld daarvoor durfden uitkomen. Wij laten zijne staatkundige geloofsbelijdenis hier met zijne eigene woorden volgen Lamartine was de zoon van een landedelmanvan de oevers der Saóne. Zijne vroege jeugd leverde weinig merkwaardigs op zij werd met studerenmet reizenmet verblijf op het land doorgebragt. Hij had zich veel met de natuur, met boeken, met zijn eigen hart en zijne gedachten bezig gehouden. Hij was met haat tegen het keizerschap gevoeddit dwangbe stuur was slechts roemrijk naar buiten, het was doodelijk en verderfelijk naar binnen. De lezing van Tacitüs ver vulde zijn hart met afkeer van de dwingelandij van den nieuwen Cesar. Uit een godsdienstig, koningsgezind militair geslacht gesprotenwas Lamartine bij de terugkomst der Bourbons in de lijfwacht des konings getredeneven als al de zonen van den ouden landadel. De verveling en den te genzin van de krijgsdienst in vredestijd deden hem zijn ontslag nemen. Hij hernam zijne onafhankelijkheid en ver maakte zich met reizen. Eenige bijna onwillekeurige dicht stukken hadden zijn naam verbreid.' Deze nietige roem had hem bij de staatkundige mannen van dien tijd, de Talley rand, Pasqüier, Mounier Roijer-Collard de Brogue, de Bonald en vooral Lainé in opmerking gebragt. Onder hun opzigt was hij in de diplomatie getreden. Zijne gevoelens, die zeer liberaal cn constitutioneel warenmishaagden het hof. Zijne onafhankelijkheid schaadde zijne bevordering. Eerst in 1830 werd hij tot minister-plcnipotentiaris van Grie kenland benoemd. Na dc Julij-revolutie nam hij zijn ontslag, uit eên gevoel van achting voor het gevallen fortuin van het koningshuis dat hij gediend had, en van terughouding voor het klimmend fortuin der nieuwe koningen die zich verhieven. Hij had twee jaren met reizen in het oosten doorgebragt. De ge- zigtskring der wereld verwijdt de gedachte. Het schouwspel van vervallen rijken bedroeft, maar versterkt de wijsbegeerte. Men ziet als van eene hoogte de volken, de meeningen, de godsdiensten, de rijken ontstaan, blocijen en verdwijnen. Men mei Kt de hand Gods te duidelijker in de geschiedenis der menschheid. Men ontdekt het goddelijk doel der bescha ving; men gelooft aan oneindigen vooruitgang. De staatkunde van de plaats en het oogenblik verdwijnt; de algemeene en eeuwige staatkunde vertoont zich. Men was als mensch ver trokken men keert als wijsgeer terugmen voelt de hand der godheid; de staatkunde wordt godsdienst. Even als men den bodem en de geheimen der oceanen niet leert kennen voor de oceanen zijn uitgedroogdzoo leert men de volken en hunne geschiedenis eerst kennen wanneer zij niet meer zijn. Gedurende zijne reis in het oosten was Lamartine tot af gevaardigde van het departement du Nord benoemd. Hij had zich gedurende twaalf jaren van alle partijen afgeschei den, slechts de waarheid zoekende, en zich beurtelings voor of tegen de maatregelen van 't bestuur uitlatendezonder haat even als zonder liefde voor de nieuwe dynastie; gereed om haar te ondersteunen zoo zij in den geest der democratic wilde regeren, die zoowel in regt als in rnagt toenam; ge reed om haar te wederstaan zoo zij den weg van vroeger weder wilde inslaan. De staatkundige grondstellingen van Lamartine waren die der eeuwige waarheid., waarvan het Evangelie eene bladzijde uitmaakt: de gelijkheid der menschen voor God, op aarde verwezenlijkt door wetten en vormen van regering die aan het grootst mogelijk getal, en zoodra mogelijk aan alleburgers een gelijk aandeel persoonlijken invloed op het bestuur ge venen daardoor vervolgens een gelijk deel aan de zedelijke en stoffelijke weldaden der menschelijke maatschappij. Lamartine erkende echter het bestuur van het verstand als hooger dan het ruwe oppergezag van het getal; want, vol gens zijne meening, was het verstand de afspiegeling dei- Godheid op het menschelijk geslacht, en de heerschappij van het verstand derhalve de heerschappij van God. Hij dreef zijne wenschen niet tot de onzinnige hersenschimmen van ge- weldadige gelijkmaking door, die voor de tegenwoordige maat schappelijke betrekkingen onmogelijk is. Hij konde zich geene beschaafde maatschappij voorstellen zonder de drie grondslagen, die zelfs door het instinkt schijnen aangewezen, die groote openbaring der eeuwige waarheden: den staat, het gezin, den eigendom. Het communisme (gemeenschap) der goederen, die noodzakelijk de gemeenschap der vrouw, van het kind, van den vader, van de moeder moet ten ge volge hebben en het menschelijk geslacht moet doen ontaar den vervulde hem met afschuw. Het socialisme in zijne verschillende vormencn in zijn waan van gezegender en ruimer voortbrengend vermogenbocz'emde hem medelijden in. De-eigendom scheen hem, wel is waar, verbeterd te kunnen worden" door instellingen die het ontwikkelen, in plaats van het te verwoestenmaar het vrije loon scheen hem de gelukkigste betrekking tusschen kapitaal en arbeid omdat het loon de vrije overeenkomst is tusschen de waarde van den arbeid en de behoeften van het kapitaal. Dc vorm van regering y^as voor Lamartine eene zaak van ondergeschikt belang. ilcÖis zéker dat -zoo dc constitutio nele regering van LoDEWi^s-jPuiups de strekking gehad ,haddé; om allcngskens en opregt'$ijk' de twee of drie groote' zedelijkti of stoffelijke vcrbcteririgeh', id de tijd vorderde;, te'verv.uï- len Lamartine de monafgfeiHZoü..'Verdedigd hebben. Want in zijne kalme en grondige beschouwingen ove\- het gfcluk

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

De Kaleidoskoop (1846-1851) | 1849 | | pagina 1