:y NIEÖWS- - Ei 25 September 1848. N°. 50. l. SsS De Uitgever verzoekt allen die hunne vorige kwartalen nog niet voldaan hebbendit alnog ten spoedigste willen, doen, zullende anders de toezen ding moeten gestaakt worden. Wal moest «le 0ail>bcie Marner «ïoess? KALEIflOSKOOP SWOLiEÖEVÉIÏTËR Dit blad verschijnt geregeld alle Zaturdagen. De Prijs van het abonnement is voor ZwolleDeventer, Zutplien en Apeldoorn Tó cent in de drie maanden overal elders franco per postSl>/2cent. Alle post- kautoren nemoo bestellingen aan. De prijs der Adverlenliên is van dén lot'vljf regels 50 cent, en 10 cent voor eiken meerderen regel, be halve 55cent zegelregt hij iedere plaatsing. ZUTFE3EN, AFEt-MïOOKM. De Adverlentiën moeten vóór Vrijdag middag vier uur ter Drukkerij te Deventer zijn ingezonden. Alle toezendingen voor dit blad bestemd moeten franco geschiedenhetzij door bemiddeling der Post kantoren, of te Zwolle bij W. E. J. Tjebnk Willink Deventer, A. Ter Gunne; ZulphenJ. H, Melurk; ApeldoornD. Gunning. llc althans kan noch yelcovendal hel een geluk is, zoo Gouvernement en Vertegenwoordiging ecne Staatsregeling be ramen, gelijk twee procureurs eenc dading treffen; noch dat het burgerpligt is, de oogen te sluiten of aan te vamen het- geen 'men afkeurt; noch durf ik mij vleyen', dat hetgeen he den, bij den eersten aanlegwordt gemist of verzuimd, morgen bij den opbouw zat kunnen worden vergoed. ïnoRCECKKBijdrajjenpot de Herziening der Grondwet. Eene algeheele en volledige herziening onzer grondweteene billijke hervorming onzer staatsinrigting, eene noodzakelijke vereenvoudiging der huishouding van staat waren beloofd. Den anderen dag had men reeds berouw van die belofte. De vrees had ze afgeperst. De misbruiken zoowel als de wezen lijke gebreken der bestaande grondwet hadden de behoefte aan herziening te klaar doen inzien de bewustheid van hare reg- ten was te levendig geworden bij de burgerij de druk dei- belastingen te knellend. Dit alles wist men reeds lang. Men rekende echter op ,de verkleefdheid der natie aan wet en orde, op haren afkeer van alle geweldadigheid en bovenal men steunde op zijne bondgenooten. Nederland zou het sein niet gevenmaar de mogendheden zouden ook niet dulden dat Nederland het sein gaf lot verandering in de met zoo veel inspanning in stand gehoudene orde van zaken. Doch daar ontviel deze voornaamste stenn. Toen men de bondgenooten zag vlugten of sidderend wijken voor de ont waakte volkstem sloeg de vrees om 't harten men deed beloften. De natie bleef rustig. De wrevel had plaats gemaakt voor hoop. Nu week ook weer vrees, en van de gedane belof ten begreep men zoo weinig te moeten nakomen als slechts met voeg zou kunnen geschieden. De natie had toegestaan dat men tijd won. Wij hebben er toen voor gewaarschuwd maar vergeefs. Spoedig bleek het, dat tijd gewonnen ook hierveef, neen alles gewonnen was. Met die gezindheid nam het gouvernement de rol op zich van procureur der be ginselen van vooruitgang, de vertegenwoordiging die van pro cureur van het stèlsel van behoud. En onder deze tegenna tuurlijke verwisseling der rollen, werd werkelijk eene staats regeling beraamdgclijlc twee procureurs eene dading treffen: lovende en biedende, niet houdende aan beginsels, maar over leggende, hoe best beide partijen tevreden te stellen. Men vraagt zich onwillekeurig af, hoe het mogelijk is ge worden, dat eÉne natie, die zoo lang geduld geoefend had, cn zich eindelijk, nadat de Koning gesproken had, zooveel had voorgesteld vrede kon houden bij het leggen van de laatste hand aan zulk eene grondwet van overeenkomst en schikking? Men is waarlijk het moet erkend worden met veel over ig en slimheid te werk gegaan om die uitkomst te verkrijgen. Men heeft eerst gerekt cn uitgesteld om liet geduld te oefenen. Toen heeft men het volk den schrik op het lijf geworpen dat het geschapen stond, dat het bij eene verandering der grondwet zijn toestand nog zou verergerd zien. Toen heeft men het bezuiniging cn vereenvoudiging voorgespiegeld; en het alzoo tusschen vrees en hope geslingerd houdende, de eigenlijke zaak zoo lang uitgesteld en toen zij dan eindelijk in behandeling kwam zoo van alle zijden bekeken cn bere deneerd en gewijzigd cn al weer bekeken en beredeneerd en gewijzigd, tot de belangstelling verslapt, en van de hoofdzaak afgeleid was, en de algemcene roep geworden was niet meer.- wal zullen wij krijgenmaar: wanneer zal er een eind aan komen? Wanneer krijgen wij de nieuwe grondwet? lil deze operatie zijn <le herzieners der grondwet ijverig ondersteund door de Hollandsche dagbladen. Eerst al hun best mee kwakende en kefftnde over al het verkeerde, 'twelk .in de herzienings-ontwerpen gelaten of ingevoerd werd, zijn zij geëindigd met alles mooi te vinden ten minste verkieslij ker dan langer dralen (dat, wat juist onze wetgevende magt beoogd had); 't was al wel, dat men cr dit afhaalde; 't was oneindig vvenschelijker dit aan tc nemen dan kans te geven op een coup d état. Maar, of het niet genoeg was, dat zij op deze wijze, in overeenstemming met dc Regering, het publiek bewerkten, dragen zij cr volijverig het hunne toe bij om de buitengewone leden der Tweede Kamer als 't ware een zedelijken dwang op te leggen, om niets te doen, dan eenvoudig op het eind der zitting het hun toekomend traetcmcnt te ontvangen, na op 12 wetsontwerpen ja gezegd te hebben. Ituigtgeweten, roeping komt niet in aanmerking. Gij hebt tijd genoeg ge had zeggen zijom te oordeelenderhalve hebt gij nu maar aan te nemen. Neen dat oordeelen is nog te veel. Dij de tegenwoordige herzieningswetten moeten zij ziels eenvoudig neder leggen, volgens bel Handelsblad, slecht weg moeten zij voor het oog der natie openlijk daaraan hun zegel hechten. Een eigen oordeel eene eigene overtuiging omtrent de hoogste belangen van 't vaderland mogen zij niet hebben, de grondwet, eer cn eed gebieden het hun wel, maar de Hollandsche bladen verbieden het, en deze moeten hun meer zijn. In zijn nommer van laatstleden woensdag zegt het Handels blad, de handeling van den Voorzitter der Tweede Kamer waarbij hij dit voorzitterschap ncderlcgt, goedkeurende: de geu-mxe wetgeving heeft hare taak geëindigd, de grondwetgever vangt zijnen arbeid aan. Arbeid? En hij zal niet mogen ar beiden; hij "zal niets mogen doen, dan hetgeen de gewone wetgeving heeft, bearbeid, en dien ten gevolge voorstelt, aan te nemen. Dat rijmt niet; maar dat komt er vöor het Han delsblad, even als voor de Ministers, niet op aan. De N. R. C. die over 't algemeeB*,vecl eerlijker is, gaat ook nu met open visicr in den strijd tegen de Arnh. C. die even als wij begrijptdat de Buitctfgewope itden wel degelijk geroepen worden om tc oordeelen en; zélfs irt, hoogste ressort alsmede, dat de verwerping eerwt' ,skj6ti$ lie ramp kan wezen. J

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

De Kaleidoskoop (1846-1851) | 1848 | | pagina 1