Ofschoon wij in vele o'pzigten den juisten blik van den
Redacteur van Asinodée huldigen en toestemmenrneenen wij
cehtcr van hem te moeten verschillen, waar hij m zijn laatste
nommer de benoeming des Heeren I. A. Nijhoff tot Ridder
van den Nederlandsehen Leeuw eemgzins schijnt te wraken.
Is de lieer Nijjoff dan iemand om met Perk., v. Zeggelen, Al-
jberdinck 'J'hvm op ééne lijn te worden gesteld? leder, die
ileehts eenigzins met den aard hunner lettervruchten bekend
is zal hierover, dunkt ons, meesmuilen. Wij bekennen honge
achting vonr de littérature fugitive te hebben; maar is het za-
menknutselen van een rijmpje, het aardig vertellen eener
anekdote, het uitboezemen van eene onverstaanbare legende
of fantasie dan genoeg om geridderd te worden? Men werpe
ons v. Someren niet tegen, die zeker niet wijzer doen kon,
dan met zijne muurverf zijne verzen te bepleisterendit is
juist en voorbeeld, dat niet moet nagevolgd worden, al is
het ooe om lofverzen op Zr. Ms. Broeder.
Maarkom tot den Heer Nijhoff terug te keeren: wat hij als
Archiva ius van Gelderland gedaan heeft is, meenen wij, on
der de rgeleerden genoog bekend om hem deswege honge ver
dienste te verzekeren. Doch als geschiedvorscherin den eigen
lijken zin des woords (oen zeldzaam verschijnsel onder onze
naschrijvende, zamenflansende, zoogenaamde geschiedkundigen)
heeft hij zith door zijne Gedenkwaardigheden van Gelderland
een werk dat evenzeer van grondige studie als heldere voor
stelling en belangrijke resultaten getuigt eene eerzuil ge
sticht, waarop met regt de Nedei landsche Letterkunde roem
mag dragen, die vreemden eerbied en hoogachting afdwingt
en die duurzamer zal zijn, dan de glans van ridderorde of
lint. Waarlijk, zoo grondige studie, wetenschappelijke ver
dienste, maatschappelijke deugden moesten gehuldigd worden,
zouden wij geen beteren vertegenwoordigerdan don Heer
Nijhoff weten aan te wijzen." Zoo alle ridders dezelfde aan
spraken op het virlus nobilitat konden doen gelden, dan zou
gewis de berisping zwijgen, .ie spotlust verstommen.
Maar er is meer! De lieer Nijhoff is Boekhandelaarschran
der, zelfstandig Boekhandelaar, zoo als een Nijhoff zijn moet.
Nu bestaat er in ons land eene t'erceniyiny Ier bevordering van
de belangen des Boekhandels (zon het heel); die echter, volgens
het gesoelen van velen, dit doel op een geheel verkeerden
weg en door verkeerde middelen zoekt. In hare vergadering
fan dit jaar deed die een voorstel om. in strijd met het gezond
verstand en de lands wetten, van alle vreemde werken slechts
ééne vertaling te gedongen; al ware het werk ook het uitmun-
tendste, en de vertaling de ellendigste die konden bedacht
worden. Ofschoon dit voorstel, tot schande van genoemde
Veren igingen van den Nederlandsehen Boekhandel met meerder
heid van stemmen doorgedreven werd, had echter de Heer
Nijhoff den moed er zich op eene waardige wijze tegen te
verzetten en niet krachtige redenen het onbetamelijke en na-
dcelige er van aan te tonnen; waardoor hij veler oogen opende
en menig dwalende teregt brggt. Het kan niet missen of
zoo iets moet duurzamen en krachtige» invloed uitoefenen, en
zeker eerlang deze even verwaten als lettcrkunde-dnodende be
paling opheflen. Alleen hierdoor gelooven wij dat de Heer
Nijhoff meer voor wetenschap en letteren gedaan heeft, dan
de meeste letterkundigen, dien Asmodéb een ridderkruis zou
willen toekennen!
Dat wij en ecnige anderen de eenigen niet zijn, die
niet hoog loopen met het plan van den Redacteur der S/aats-
Courant, tot oprigling van een nieuw Standbeeld voor Laurens
Coster, bewijst het volgende merkwaardige bengt uit de
Drentsche Courant
«Men verneemt uit s Hage, dat het ontwerp tot oprigting
van een nieuw Standbeeld voor Costeh geenen algeineenen bij val
vindt; dat Z. M. de Koning, de-Prins van Oranje, eeuwe Mi
nisters met hunne ministeriën, en zeer vele kundige en aan
zienlijke personen in de Residentie, daartoe niet willen bijdra
gen dat de inschrijvingen tc 's Hage slechts omstreeks f 1600
bedragen."
Nog dezer dagen werd het genoemde plan in een geacht
dagblad Overijsselhoog opgevijzeld, en het oordeel geciteerd
der Amstel-Societeit over het ontwerp, bij wijze van het vol
gende extract uit de Circulaire dier Vereeniging aan hare Leden:
«Indien ooit eene uitnoodiging, aan de Natie gedaan, bij
haar weerklank behoort te vinden, het zal voorzeker wel dié
zijn, welke voor de stichting van een Standbeeld ter eere van
den uitvinder der Boekdrukkunst, aller medewerking verlangt.
Dat woord eenmaal uitgesproken en door den nabuur, naijverig
zelfs op onze vroegere glorie, vernomen zijnde, is tcrugtreding
ter naauwernood mogelijk. Zoo thans gebrek aan algemeene
deelneming het ontwerp doet mislukken, ligt ook het streng,
maar niettemin verdiend oordeel van Europa voor ons gereed."
Wij kunnen stellig verzekeren, dat op verre na niet alle
Leden der Amstel-Societeit-die zienswijze dcelen, en dat ook
eveneens velen van hen niet hebben geteekendomdat hun
net pian geheel doelloos voorkomt.
De Haagsèhe berigtgever der Dr. Cl. meldt vervolgens „dat
een ander plan tot oprigting van een Gedenkteelcen aan dl'7
Vinding der Boekdrukkunst in 'l algemeen gewijdde hoo f,,'
goedkeuring ,en zelfs aanmoediging heeft gevonden. I)i[ pp
1S' het onsierlijke Monument in 'l Haarlemmer Hout, 1"'
JtJcd opgengt, te doen vervangen door een sierlijk Gedenk-
teeken van rood Zweedsch graniet, in Gothischen stijl der
1 ode eeuw (die der uitvinding) met 4 nissen, i„ elk van
welke een gedenksteen, dragende den naam van Coster als
uitvinder van Gutenberg, als mede-uilvinder, van Schoéffer
als volmaker, en van den Keulschen Kronijkschrijver Zellwiens
ur'-d g elm gen is Haarlems aanspraken staalt
«ij stemmen volkomen in met den Redacteur van den
Buiger, om m plaats van bijdragen tc schenken tot bo
vengenoemd doel, gelden bijeen te biengen, ten einde den
dcr°6\Y lY iNederlamle'1 cen baleis to laten bouwen,
waardig. ReStellijke C°"eg«S van den Staat
Dc IV. Roll. Ct. komt nog eens opzettelijk teru° op het
IHrr B^ me<ll'gedeeltle bel''gt, dat een Duitscher, der ganger
He, Baroon von Ga.gern, gedispenseerd was wan de veYschte
Eamensom op de Hoogeschoo! te Leijden te worden toege
laten en wcderlegt het artikel, dat de Waarnemer dienaan
gaande ter verdediging der Regering, had geschreven. Op
nel einde harer redenering maakt de lV. Boll. Cl. tot staving
van hare beweringen een nieuw feit bekend, en wel 1,1 de
volgende bewoordingen:
»Lil 'iet niet nop- grootrre sensatie verwekken, indien wij nu mede-
te''r"' 1 «a"-""* aan een ander jongeling, die aan de Academie
e Bonn was ingeschreven, den Heer Metz, thans aan liet Athenaeum
te Amsterdam studerende, eenigen tijd te vurende disijensalie heeft
geweigerd, welke aan den lieer vox Carers is toegestaan, en dat de
Heer 'iieiz gedwongen het Staats-f*»meo te doen, du ie Zw.ille niet
zonder lof heeft afgelegd. Men voegt er hij, dal de tie. r Metz een ge-
horen Nederlander is, die eenigen tijd in Duitschland heeft eesimleerd
00r 'll1 M'llen wij echter niét instaan, alhoewel de verzekcwinir
ons van eene zij,Ie is gegeven, waar men goed van de zaak oude,riet
kan zijn. \,,j willen echter niet meer stellen, dan wij zeker welen
De afwijzing van den lieer Metz maakt op zich zelve reeds de toelatinré
van den Heer vox Casern schreeuwend genoeg, en liewijst ten volle"
nat luer meer invloed t*n pluist, <1n regt werkte."
De Prov. Groninger Ct. heeft ook hierop eene aanmerkin™
>1 Lit etc genoemde Courant (iV. Roti.) zegt zij verneeint
men echter met, of de Heer Metz zoo verre met zijne studiën
was gevorderd, dat hij reeds als student tot de eene of andere
bepaalde faculteit behoorde, gelijk het geval was met den lieer
von Gagern, en dat verandert de zaak, wat de dispensatie
aangaat, naar ons inzien, aanmerkelijk."
~.De Zicartsluizer Bode deelt mede, dat de Ontvanger van
s Rijks belastingen te Blokzijl onlangs zijne gewone maaride-
Jijksche storting aan het Kantoor van den Betaalmeester te
jwolle, gedaan hebbende, hem niet lang daarna door het
Collcgie van Raden en Gelieraal-meesteren der Munt 17 C(.[j_
stukken doorgesneden teruggezonden werden. Zij Zouden min
of meer geschonden zijn, en daarom maakte men zwarigheid
ze voor 's Lands schatkist aan te nemen. De berigtgever voegt
er bij, de doorgesnedene muntstukken met eigen oo«cn be
schouwd te hebben, en bij velen van dezelve de verminking
naauwelijks te hebben bespeurd. Op een vijfstuiverstuk had
hij Wél 10 minuten zitten turen, zonder er de minste schennis
aan tc kunnen ontdekken.
Men begrijpt, dat dit geval weder, aanleiding tot haspelarijcY
ongelegenheden en willekeur zal geven. De rijksontvangers
zullen meer en meer beginnen te vitten op de oude mSnL
stukken, die hun in betaling worden aangeboden en de hou
ders zullen er meê blijven zitten.
De Kamper Courant heeft cr deze aanmerking op: «Ieder
die met de munlfabnek eenigzins bekend is weet, dat er soms
stukken met een klein kuiltje of ander ditje of datje de munt
verlaten, d,e niettemin volwigtig zijn: waarom met liever de
YYftYslelL?" ontvangers aan zulke verliezen
SillardII December 1847.
Heden heeft de HoogEerwaarde Bisschop van Colophon onze
stad vaarwel gezegd. Zeer hartroerend was het afscheid van
den verdienstvollen Prelaat er. zijne beide reisgenootende
We Eerwaarde Heeren Claessens en Lijnen. De burgers dezer
stad, welke in groote menigte hun gewezen Doken tot aan de
grenzen van Sittardsch grondgebied begeleidden, ontwaarden
met de meeste verwondering, dat ook de Burgemeester der
s ad zich onder de voJkschaar bevond, hetgeen weinig strookte
