ffif: Paft
I®ifPouf:
CTeaiacaagde tfierigleu.
artt 138-140 der Grondwet. Dc provinciale reglementen
aiu. loo 11V aan Jen gouverneur toe
schijnen ook nog nlct^nS %^vöororKIerstelle«). Bij voorb.
te kennen, maai i iq <- - verncUr eene beslissende stem
zulke reglementen fig niet1
als de stemmen staken.
gouverneurs dikwijls .nog hele
Dan is de stem des
het lot, dat blind is.
behoort slechts onder de mogelijkhe-
aan de
personen.
Lcn blinde goui die over den kop zou keukelen
den; even als ce",& maai' aanschreef, en die niet alle
als een nunistei uitzuigen, als hij cr maar mooi
pleizier de D|0U"j'2;jn tiktak verstopt wordt achter een fir-
weêr 7 van zilverdraad en consorten, dat de goê liên het
mament a Hoppen. Zoo het bestuur ooit eenen-
ZlenZZÏre^ genomen heeft dan is hot de aanschrijving
ouverneurs 0111 niet mee te stemmen bij keuzen van
zoo de natie ooit met openc oogen gezien
heeft wat eene aanschrijving niet al durft, dan is het aan
gaande die aanschrijving. Eén van beden, de gouverneur
moet medestemmen, of hij moet het niet. Zoo hij het moei
mag eene aanschrijving er hem n,et van ontslaan, zoo min
voor ccn gedeelte, als voor het geheel. Zoo hij het met
moet moest eene aanschrijving hem met links en zwijgende
stijven in de hellt cener verkeerde gewoonte.
De ware reden van het onderscheid ligt daarin, dat de
eouvêrneur ook medestemt in de gedeputeerde, statenen dat
daar over belastingzaken gestemd wordt. Voor deze zaken is
de eouverneursstem den minister veel waard. Wij spreken
hier nog niet eens over de vraag, of gedeputeerde staten een
collegie zijn waaraan de judicature over de belastingen volgens
art 185 der grondwet kan worden opgedragen. Want bij
ons te land moet men niet onnoozel genoeg zijn om te vra
gen wat volgens de grondwet kan, of wat voor de ingeze
tenen geuenscht en dienstig is; de voorname vraag is hoe
het meest mogelijke geld naar den Haag wordt bezorgd. En
hiervoor is het niet onverschillig, o in een collegie van
eeni^e ^deputeerden de commissaris des konings al dan niet
meespeelt voor president-regtertje. Het gouvernement is niet
bang voor kwade gevolgen san zulk medestemmen: want het
weet wel, dat brave nederlanders te laf en te onwetend zijn
om aan prul- en quasi-vonnissen gehoorzaamheid te weigeren.
Bovendien weet het wel, dat de eene nederlander den ande
ren te wel kent, om zware proceskosten te wagen aan bg-
keering van begrip bij al wat in-de regteilijke magt gepruikt
is. Och ja, oppositie tegen executie op eene zoogenaamde
uitspraak van gouverneur en gedeputeerden wierd misschien
nog wel afgewezen.
Voor nieuwe gouverneurs is het eerste voorzitten in eene
vergadering van gedeputeerden een proefstukwaarmede hun
graad van trouw aan de grondwet voor het licht komt.
Onze Tweede Kamer begint thans uijen te debiteren.
In de vergadering van Donderdag 21 dezer, vond men op een
der stembriefjes voor het tweede aftredend lid der huishoude
lijke Commissie, ingevuld:
,IU slem voor geen aniler man,
iDan tien lieer Yerweij-Méjas (Mós-Jas
De Heer Nedermeijer van Rosenthal recommandeerde die
Commissie, om bij de veelvuldige werkzaamheden, en bij de
vele avondzittingendie waarschijnlijk gehouden zullen wor
den, te zorgen voor eene ^aï-verlichting der vergaderzaal.
(Ongetwijfeld eene fijne satyre, eene zinspeling op het gemis
van licht bij de meeste leden der Tweede Kamer.)
Wij vernemen met bijzonder genoegendat aan den
Heer Mr. L. D. Storm, den waardigen ex-Volksvertegenwoor
diger uij Nöord-Braband dezer dagen door de Amstel-Societèit
een keurig zilveren PLATEAU als geschenk is toegezonden;
dragende hetzelve tot opschrift: 15ULS>E der Amstel-Societeit
aan het niet herkozen Lid der Tweede Kamer !S8 36>. Storm.
De Amslerdamsche (Stads) Courant No. 253 geeft al een
zeer klein idéé van 't geen men van de toegezegde Grondwets
herziening te wachten heeften toont voor zich zelve met
bitter Aveinig tevreden te wezen. Zou ze van hoogerhand of
van hare behoudende patrones, de Amsterdamsche Regering,
geïnspireerd zijn geworden? Of hebben wij dat artikel het
geen in 't volgende nommer, (over de Grondwetsherziening)
tegen *t Handelsblad voorkomt, aan dezelfde onhandige handen
te danken hebben, van den schrijver, die tijdens de onge
steldheid en afwezigheid van den Hoofd-Redactenr Mr. S.
Vissering, zich over de jongste verkiezingen der elf Kiezers
in dc Hoofdstad zoo in echt Nederlandschen behouden zin
heeft uitgelaten?
rS'rootireile
j&ilfes vait, attftcoortl
Men leest in het jongste nummer van het weekblad Du
Burger
„Uit eene authentieke bron is ons het volgende merkwaardige
feit toegevloeid: o
„De Hertog van Aremeerg te Brussel woonachtig heeft h"
eene onderhandsche acte, te s Iiage verleden, vette sch
gronden in Nederland verkregen welke tot het Staatsdomein
behoorden tot den prijs van f o24 per bunderen wel 560
bunders te gelijk.
„Daarnevens zijn 200 bunders in 1840 publiek geveild
verkocht voor 1050 per bunder.
„Nopens den koop van den Belgischen Hertog zou naar men
ons verzekert, de Raad van State gehoord zijn.
„Maar ook bij de concessie der mijnen van Gouhenans werd
zoodanigen maatregel genomen. Het lot van den lieer Teste
is bekend; en een ieder weet wat hem die transactie heeft
gekost, in weerwil van al de voorzorg, die hij had gebruikt
ze met wettige vormen te omgeven.
„Doch er zijn landen, naar het schijnt te blijken, waar ze
kere daden met een onderscheidingsmerk op de borst worden
beloond, terwijl diezelfde daden in andere landen, een onder-
scheidings-merk op den rug zouden ten gevolge hebben."
Het moet ook bedroefd met onze mindere ambtenaren
gesteld zijn, wanneer onze Minister van finantiën het noodza
kelijk acht, ccn dcciect uit te vaardigen van den volgenden
inhoud in substantie
De Minister van finantiën overwegende, dat in weerwil van
een stellig verbod en van herhaalde waarschuwingen en be
dreigingen vete Commiezen zijn schuldig bevonden aan het
vorderen, aannemen of ontvangen van onverschuldigde gelden
belooniiigen en geschenken heeft goedgevonden en verstaan:
Aan de Commiezen bij deze kennis te geven, dat voortaan,
tot afschrik van andereneene exemplaire straf' zal worden
toegepast, zoodat op geene toegefelijkheid meer te hopen is.
- oor eenigen tijd is te Reen Reglement in werking
gekomen, en wel een Reglement van Policicdat, ondermeer
anderen, de bepaling inhoudt, dat alle mestputten moeten
worden weggeruimd en de hoopen op eenen zekeren afstand
der straten niet mogen gesteld worden.
De beide Assessoren hebben geweigerd het stuk te teekenen
en zijn daarna, op grond van art. 23 van het Reglement van
Bestuur ten platten lande, voor 6 weken geschorst.
Dc Burgemeester (Siockoek) drijft het Reglement met alle
kracht doorin weerwil van het algemeen misnoegendat
zulks verwekt.
Verreweg de meeste ingezetenen worden hierdoor in hunne
mestwirining zoo zeer benadeeld, dat men niets had kunnen
uitdenken, dat noodlottige!' voor de gemeente, die grootelijks
in den landbouw zijn bestaan vindt-, konde zijn en in plaats
van de belangen der gemeente te behartigen, wordt dezelve
in deszclTs hartader aangetast.
Doch kermen noch klagen helpt iets; de Burgemeester is
zoo iemand, dat hij van gccne genade eehï'gzins gevoel heeft:
dat blijkt dagelijks uit dc menigvuldige beboetingen die er
plaats hebben.
Om zijne gestrengheid des te meer te kunnen doen uitblin
ken heelt hij de aanstelling van eenen gepensioneerden Beu-
nekicker lot buitengewoon Veldwachter weten door te drijven,
en bezit alzoo thans twee adjudanten die hem in zijne per
soonlijke surveillances moeten behulpzaam zijn.
Hij, de Burgemeesterdie, van zijne benoeming af, in geene
hoo»e achting bij de ingezetenen staat, is daarin thans nog
meer gedaald hetwelk mede met de overige Leden van den
Raad en inzonderheid met het oudste Lidthans fungerend
eerste Assessor, het geval is.
Om de zaak haar volle beslag te doen erlangen wordt het
Kerkhof rondom de Gereformeerde Kerk als Engelsch werk
bepoot, en de gewone j^arlijksehe paardenmarkten die daarop
gehouden werden daardoor afgesneden.
Dit geschiedt nu wel op order van Kerkvoogdendoch hier
van is Le Sieur Koekoek, alweder Lid, zoo uiede de Gemeente
ontvanger. 'l'wee handen op één buik.
Het gaat thans aldaar met de zaken zoo verre dat er eene
ontevredenheid zonder voorbeeld onder de ingezetenen bestaat.
Hij Burgemeester, durft eenen maatregel doordrijven, die
Graaf'Jan in 1842, bij gelegenheid zijner tournéeverklaarde
aan groote zwarigheden te zijn onderworpen; en derhalve
alstoen geen voortgang had. Het toenmalige hoofd der ge
meente loonde, door Graaf Jan op de zwarigheden attent te
maken dat hij de ware belangen der gemeente beter wist
als de tegenwoordige raddraaijers.
Dc Paus heeft eenen Slaalsraad inyesLeldouk heeft veel genoegcn
gegeven, dat 'L. II. de gemcenle-besluren, die plan hadden ter zijnCr
