ISé ¥l2sslBïgscfee €!®5u*an4.
kcr in aanmerking is gekomen Jhr. Teding van Rerkiiout
welke -sedert cenige jaren zijn winterverblijf, dus zijne voor
naamste vestiging, uit Olst naar Deventer heeft overgebragt.
Ook vroeger had hij veel betrekking op deze stad. Niet,
dat hij de eenigc zijn zou, te Deventer voor het vacante lid
maatschap der Staten geschikt. Maar hij is lid dier Staten
geweest, en lid der Gedeputeerde Staten. Hij heeft als zoo
danig zich naar zijn beste vermogen van zijne pligten gekwe
ten en de algemeenc achting genoten. Op eenènhetzij dan
goeden of kwaden dag, is hij er uit geknikkerd, ol', naar
meri wil en het niet den kunstterm uitdrukt er uit geveld-
xraehterd. Welzal men vragen, was dan het kiesdistrict,
waar ook het beschaafde dorp Olst onder behoortzoo stom
om niet in te zien, dat liet somtijds geen kwaad kan., een
lid van Gedeputeerde Staten onder zijne inwoners of buren
te tellen? Och, misschien zijn er toen in Olst wel zulke be-
langeloozc menseden geweest, die zoodanig voordeel verachte
lijk versmaad hebben. Er wordt zelfs wel gezegd dat de
boeren in het denkbeeld geweest of, gebragt zijn dat Jhr.
van Berkhout twee betrekkingen haddie van Statenlid en
die van Gedeputeerde; en dat men hem wel geene ondienst
zou doen met hem van de eerste vrij te laten. Ons voor
treffelijke kiesstelsel schrijft meer kiesverstaud aan de boeren
toe, dan aan de stedelingen. Intusschen zou het ons niet
verwonderen, dat nu onze Stedelingen, zoo zij kicsniondig
waren geweest meer dan die ééne stem op den opregten en
welgczindcn uitgeveldwacklerdc hadden uilgebragt, al staat hij
juist niet als haantje vooraan onder de vanen der oppositie.
Mogelijk heeft de Raad hem meer beschikbaar willen laten
om bij de eerste gelegenheden in haar midden geplaatst te
worden.
Waarschijnlijk door de koude afgeschrikt rijn de meeste
leden der Tweede Kamer stilletjes te huis gebleven toen zij jl.
Dingsdag Si» Dec. in de Residentie moesten bijeenkomen om ken
nis te nemen van het gefabriceerde Bujdet over 1843 1849,
en om daarbij ZExc. van Hall te houren oreren. Niettegen
staande de onvoltalligheid der vergadering heeft Minister Klo
ris, op last van Z. M. de begroeiing aangeboden, bedra
gende maar eventjes: over het jaar 1848 71.573.436.76V2
1849 f 71.1 18.16'/2
Hoe naauwkcurigtot op een halve cent na berekend!
Met gal het talent, dat. de Hemel hem geschonken heeft,"
heeft ZÉxc. die (lillen trachten te vergulden en smakelijk, te
maken, ten einde ze geslikt zullen worden.
u Een dag na Onnoo.ele Kinderen (28 Dcc.) zullen de ver
tegenwoordigers der onnoozele kirid&ren te 's Gravenhage ver
gaderen, om alweder proeven van hunne onnoozelheid aan
Europa te doen zien zegt de Zierikzeesche Nieuwsbode.
Wij vernemen, dat 243 landbouwende grondeigenaars,
uit de Neder-I.ctuuc een adres aan Z. M. hebben gezonden
tegen de afschaffing of wijziging der Graanwet. Zij schijnen
van m-ecning, dat het ten voordeel® van 't algemeen strekt
duur brood te eten. Liever echter dan Salomo (dien zij
hierbij aangehaald hebben dnch wiens wijsheid niet op hen
ovcrgcëi fd schijnt) hadden zij zich in de eerste beginselen der
staatshuishoudkunde- moeten onderrigtcnen zij zouden zich
zeker over hunnen wensch geschaamd hebben.
Zoo bevattm de Staatshuishoudkundige drogredenen van
Rastiat een adres aan de kamer dei Gedeputeerdenvan de fa
brikanten van smeer-en waskaarsen lampen kandelaars, straat
lantaarns, snuiters, dompers, en van de voortbrengers en han
delaars van vetolieharstalcohol en in het algemeen van
alles wat de .kunstmatige- verlichting betreft, houdende ver
zoek eei-e wet uit te vaardigen, die de sluiting, gedurende
den dag, beveell van alle vensiers., luiken, blinden, in één
woord van alle openingen, gaten, spleten en scheuren door
welke het zonlicht in de woningen dringt, tot groot nadeel
der takken van nijverheid, door Adressanten uitgeociend
en .wclkq,, zonder beschermende regtenniet tegen het zon
licht kunnen concurreren.
Waarlijk, het licluwscfae adres levert hiervcn ecu waardig
pendant!
'De lieer van Bevervoorde is den Sstcn December, toen
hij zich nog in de gevangenis bevond, aldaar verschenen
voor den regler-commissariswegens een derde reglsgeding
waarmede zoowel hc't weekblad de Burger als de markies de
Thoüars bedreigd worden op giond'vau de eerste advertentie
in No. 12 van dat blad, en het Iste ingezonden stuk in
No. 18, beide -van den marquis'afkomstig, welk schrijven
zich zekere kandidaat notaris J. E. Bseen der zonen van den
berucht geworden Kantonreglcr J. B. moet hebben aangetrokken.
De uitspraak in de beide eerste reglsgedingenis acht da"cn
uitgesteld en zal nu op aanstaanden Maandag plaats hebbern
Men schrijft uit Groningen aan liet Handelsbladd. d.
25 Dec. het volgende«Sedert eenigc dagen heeft alhier
cene geheel nieuwe en onrustwekkende manier van bedelarij
plaats. Een groot aantal werkliedenzich te vergeefs oni
werk vervoegd hebbende bij een' ot meer Wethouders dezer
stad, trekken in heele zwermen de stralen rond, alle huizen
langs, om gezamenlijk een penningske voor een bete broods
op te zamelen, ieder ingezeten- zoekt zich naar zijn doen
zoo goed mogelijk van die lastige bezoekers al te maken."
De Kamper Courant van jl. Donderdag laat hierop volgen
«Volgens een geloofwaardig bcrigt uit Groningen zijn aldahr
kogels met kruid aan 't garnizoen uitgedeeld, o.m de drin
gende hongerlijders des nooils in bedwang te houden.
Wij kennen builen Groningen oenen Wethouder', die niet
dan (lij dringende noodzakelijkheid stads-werklieden aanstelt,
van liet principe uitgaande, dat vast. werk le geven, de hu
welijken onder den minderen stand bevordert. en dienten
gevolge de armoede nog meer doet toenemen. Mogt de man
aan hetgeen ilians te Groningen voorvalt zich spiegelen
Men zal zich herinneren, dat de zeer geachte Redactie der
Flissingsche Courant in der tijd krachtig hare stem verhief
tegen liet teekcncii op de beruchte Vrijwillige Leening, daar
zij begreep, dat het niet volteekenen van dezelve het middel
zou zijn om de Regering, die daardoor in totale vergeiegen-
heid zou gebragt wordente noodzaken tot de zoolang ge-
wenschte en zoo dringend noodzakelijke hervorming' onzer el
lendige staatsinstellingen over Le gaan. Toen die fatale leening
nu, door kunst- en vliegwerk, volkomen slaagde, werd de
Redactie moedeloos en als verslagen. Zij zag geene redding
meer en zweeg nu.
Dit jaar echter, bij de ongewone moedige houding van som
mige provinciale staten, bij liet ontwaken van den publieken
geest hier en daar en speciaal in do hoofdstad des rijksbij
de keuzen van vrijzinnige mannen tot kiezers en het nog on
gehoorde officiële openbaar maken van den uitslag der stem
mingen kreeg zij weer moed en begon op nieuw in waardige,
krachtige taal hare meening in belangrijke hoofdartikelen le
uilen. Dit verheugde de liberale partij voor wie zij eene ge-
wiglige steun was. Maar het duurde, helaas, niet lang, of
zij verviel weder tol hare vorige stilzwijgenheid. Thans vult
z:j weder hare kolommen uitsluitend met gewone nieuwstij
dingen, ingezonden stukken, gewoonlijk van locaal belang en
met mengelwerk, int andere bladen overgenomen. Wat de
oorzaak zij, waarom de Redactie thans niet meer haar eigen
gevoelen mededeelt, kunnen wij niet gissen, maar houden ons
verzekerd, dat de goede zaak, die de oppositie zich voorstelt,
er niet bij wint en het den mannen van vooruitgang innig,
leed doei.
Mogt zij zich spoedig weer doen hooren!
Mijn fleer de Redacteur!
Ik ben gewoon het verschuldigde aan de Miris prompt te
betalen; hoe hard mij het ook moge vallen, steeds het mijne
voor eene bodemlooze schatkist te moeten aandragen. Zoo had
ik in October reeds negen termijnen van de grondlasten we
gens mijn huis, aangezuiverd en meende in alle npregtheid des
harten, dat het betalen van den laatsten of tienden termijn
vroeg genoeg zou wezen op het einde van December, daar
toch met den laatsten dier maand het loopentle jaar eerst
eindigde. -Maar. ja wel! liet was den 5den December,
den dag vóór Sr Nicola as dat ik een bezoek kreeg van een
mijner vrienden, zijnde een bekend Zaakwaarnemer. Ik
dacht in mijne onnoozelheid, dat. hij de klompjes cf' schoent
jes kwam zetten voor zijne lieve kindertjes; maar, o jémeni!
hij kwam in kwaliteit van Deurwaarder van den hoer Ontvan
gerwelke functie hij levens met nog ccriige andere publieke
betrekkingen volijverig waarneemt. Hij reikte mij met eene
eigenaardige vriendelijkheid eene zoogenaamde, «'Waarschu
wing' over, kostende 5 cent, waaruit* ik verstond, dat de
verschenene grondlasten binnen de drie dagen moestén betaald
worden, maar ik begreep volstrekt niet: 1J dat ik in de ter
men viel deswege aangemaand te moeten wordendaar de
resterende laatste termijn eerst den laatsten der maand zou
vervallen, en men toch Wel niet kon vorderen, even als in
eene eötnedie of in een bordeel, on; vooruit, te betulcn2° kon
ik niet begrijpendat, ingeval ik soms mij had vergist,
gedwaald had, mijn vriend mij dan niet als zoodanig vooraf
gewaarschuwd zou hebben, wat, zoo ik meen, van wege het
Kantoor, omtrent zon velen, die maanden ten achteren zijn
en met veel aanzienlijker sommen, zou geschieden.
Ik begaf mij nu dadelijk, vrij opgewonden, naar liet Kan
toor 'van den Ontvanger, en vraagde of dat geen abuis was
geweest? Men antwoordde mij: «Wel neen! dat moe.
