NIEUWS- EN ADVEUTENTIE-BLAD.
Zaturdag- 24 Januarij 1832.
N°. 7.
Eeate stem uit tic Veluwe.
IJSSELBODE.
ZWOLLE, DEVENTER, ZETPHEN, APELDOORN.
Dit blad verschijot geregeld iedereo DINGSDAG en ZATURDAG.
De piijs van beide ia voor Ztcolle Deventer Zulphcn eo Apeldoorn
f {.I'S in de drie maandenoveral elders franko per post f 1.50de
Dtngsdag- of ]Zatur dag-editie afzonderlijk voor genoemde plaatsen 75
«ent elders 87'/2 cent. Allo postkantoren nemen bestellingen aan.
De piijs der Advertentiön is van één tol vijf regels 50 centen 10
•ent voor eiken meerderen regelbehalve 35 cent zegelregt bij iedere
plaatsing.
Do Advertenlien moeten vóór Dingsdag middag 12 uuren Vrijdag
«atuiddag 4 uur tor Drukkerij te Deventer zijn ingezonden.
Alle toezondingen voor dit blad bestemd moeten franko geschieden
betzij door bemiddeling der Postkantorenof te Zwolle bij \V. E. .f.
TJEENK WILLINK; Deventer A. TER GUNNEZutphen J. II. ilEL-
LINK Apeldoorn A. M. DE JONG.
Meditatiën op <le nouveautés
Eene der voortreffelijkste bijzonderheden in de nieuwe fran
sche constitutie is negatief, deze namelijk, dat dc president
van zich zelvcn geenen eed gevergd heeft. Hierdoor wordt
voorgekomendat de cene of andere franschman in 't hoofd
mogt krijgen omnaar practische en historische aanleiding
te vragen wat zulk een eed zou beduiden.
Maar hoe komt er toch in art. 14 het voorschrift, dat
ook de officieren der land- en zeemagt gehoorzaamheid aan
de constitutie zweren? Is het om dc constitutie van 1848 in
al het mogelijke te contrariëren? Want die constitutie leide
wel den president cenen eed op (in art. 48)maar liet de
gewapende magt er vrij van, zeggende zelfs (in art. 104):
s De openbare» magt is uit haren aard gehoorzamend." Niet
overal wordt van krijgsbevelhebbers een eed op de grondwet
gevraagd. Zoowel in den Haag als in Weenen weten de
heeren zeer goed, dat zij dan de handen niet zoo vrij hebben
met bestellen en ordonneren.
Het bezworen art. 1 der constitutie van 1848 zeide»De
i souvereiniteit berust bij de algemcenschap der fransche bur-
gers. Zij is onvervreemdbaar en onverjaarbaar. Geen
s enkelegeen gedeelte uit het volk kan er zich de uitoefe-
»ning van toekennen." Maar door middel van absolutie cum
suis komen wij in den hemel; en, als wij maar in den he
mel zijn dan fluiten we in de rest.
Hoe mal ook de bonapartisten met het neefje mogen zijn,
dit is een voornaam onderscheid tusschen 't neefje en oompie,
dat oompie den paus onder den duim hieldmaar datter
eere van "t neefje, de paus, pater Roothaan en de prins
kardinaal von Schwarzenberg wel eens mogen illumineren.
Ook al weer, zoo lang als 'l duurt. Iloe harder de politieke
cn geestelijke intriganten op hun' poot spelenhoe eer hun
liedje is uitgezongen, 't Geneesmiddel tegen de plunderjeukte
van Jan Rap en zijn' maat ligt niet in opwarrasels uit al-
chymistcn-bocdelsmaar in opregte volksopvoeding; die in
Frankrijk nog vreemder was dan bij ons.
Maar wie weet, of Napje nu niet iels doet voor volksop
voeding? Onze Willem 1 heeft er óók iets voor gedaan; die,
even als dat Napje, eenen tijdlang nog onbeperkter souverein
wilde zijn dan de czaar van Moscovie. Menigeen is noch in
alles goednoch in alles ondeugendmaaronze lieve heer
«heeft rare kostgangers."
Wij zullen nu ook eens zien of de fransche drukpers en
zoogenaamde literatuur beter zullen worden uit den.drek ge
holpen door dwang en ketenen dan door opvoeding tot on
afhankelijke en opregte zedelijkheid, tot dusver in Frankrijk
vrij onbekend.
Verder zullen wij zienof de fransche decreten en regle
menten er eerwaardiger zullen uitzien dan de fransche wet
ten terwijl de nieuwe constitutie de grens tusschen beide
aan het lot overlaat.
En welke buurman ligt nu 't eerst aan de beurt om door
neefje te worden ingeslokt? Zal het de onbedremmeldste ket
ter zijn, de vetste plukhen of de weerlooste dreumes? Of
kan ieder met volle gerustheiJ vertrouwen op den eed-esca-
motteur, als hij zonder eed verzekert, allen met rust te zul
len laten? En zijn opgeschommelde pretensies maar grappen,
of blazen met boonen?
Toen de president het Elysée voor de Tuileriën verruilde,
heeft hij op de volgende wijze zijn haard-garnituur verdeeld.
Hij heeft gegeven
Den bezem aan de vertegenwoordiging.
Den blaasbalk aan de constitutie.
Den tang aan de politie^
Den brand aan het leger.
En aan het volk den schop.
Naar aanleiding eener bepaling in het Reglement van Orde
voor de Vergadering van den Gemeenteraad van Epe, heeft
de IJsselbode dezer dagen de goede inwoners van Veluwe (de
Velikers) een kneep gegeven, die gewis niet ongevoeld is ge
bleven, en ik vond mij genoopt hunne partij op te nemen.
Hertog Arnold van Gelre noemde in 1432 uonze iant van.
Veluwe een wilt en bijster lant waarin vele euveldaden te
gcschiën plegen;" ruim vier ecuwen hebben deze gesteldheid
wel zeer aanzienlijk gewijzigd en verbeterd, maar nog altoos
moeten wij erkennen bij de overige wereld eenigzins achter te
wezen. Dat komt omdat onze heidevelden niet zoo geschikt
zijn om een groot aantal menschen op eene kleine ruimte te
voeden, omdat wij in stille afzondering leven, tijd en krach
ten behoevende om iets aan den schralen bodem te ontwoe
keren. Wie kon er ooit aan denken zich met wetten, staats
zaken of iets dergelijks in te laten? Vraag mij gerust hoeveel
karvrachten plaggen er moeten aangesleept en verspikt worden
om een schepel roggeland behoorlijk in gonst te brengen
hoeveel melk het mestkalf behoeft, hoe en wanneer de im-
men het beste winnen, en dergelijke, ik zal hel antwoord
niet schuldig blijven, doch hoe en door wien het land en Ge
meente geregeerd moeten worden
Epe tot voorbeeld: de (Hoogwelgeboren) Heer v. d. F....
was nederig en medelijdend genoeg er te willen wezen Bur
gemeester en Notaris; ze zeggen, dat mag niet zamen gaan,>
maar wie ter wereld zou te Epe op de Veluwe Burgemeester
of Notaris alléén willen zijn? Gelukkig had de wet een
achterdeurtje, men noemt dat dispensatie, en ziet de zaak
was gevonden. In andere Gemeenten wil het volk wil
de hooge Regering niet zoo veel magt en invloed in één per
soon daaraan denkt men te Epe nietzelfs was die Burge
meester levens lid der Provinciale Staten zoolang er op de
Veluwe geen ander te vinden was, daarom voorzeker is hij
nog Dijkgraaf van Veluwe, Raadslid en Secretaris der Ge
meente. Men zegt dat de nieuwe Gemeentewet den Raad
oplegt de keuze van ccnen Secretaris; dus bij voorkeur Diet
den Burgemeester, daar de wet dit anders wel zou bepaald
hebben, ook wij gevoelen dat het beter ware iemand anders
te kiezen beter niet alles onder dezelfde handen tc laten en
toch, het is altoos in de Gemeente Epe, waar Secretarissen verre
te zoekenzijn bijna overal elders is de keus gedaanin
Epe niet, men zit er bij verlegen!
Het is al kwaad genoeg met diezelfde gemeentewetvroeger
gingen de zaken goed cn geregeld de Burgemeester Secre
taris, Notaris, Dijkgraaf, Lid der Staten enz. of des noods de
Jonkersf?) kcoden en wisten alles; de Assessoren hadden slechts
nu en dan even te tcckenenmaar nu moet er voor het
dagelijksche bestuur der Gemeente" (zoo staat er in de wet)
een Collegie wezen jan Burgemeester en Wethouders het
